در جوامع پیشرفته و درحال رشد و توسعه افراد با آرامش خاص زندگی می کنند . آنها فقط به فکر ابداع و اختراعات جدید هستند ، بازی های کودکان به خاله بازی ختم نمی شود ؛ تا مادامی که کودکانی در دست والدین کتاب و ابزار سازندگی مشاهده می نمایند ، آنها نیاز به دنبال معلم بازی یا مهندس بازی هستند . در این جوامع کودکان سوار بر هواپیمای خیال خود گشته و در اسمان لامتناهی اوج گرفته و در بستر نرم ابرها به خواب شیرین کودکانه سر می گذارند . کودکان با برنامه های جشن و شادی چشم به تلویزیون بسته و نماهنگ های شاد برای هم قصه می گویند .
در جوامعی که آرامش را در کوچه پس کوچه های اختراعات بدست می آورند و دولت خود را یک دولت بی طرف اعلام می نمایند ، برای افراد جامعه آسایش و رفاه را به ارمغان می آورد ؛افراد جامعه برای جبران این آسایش به تحصیلات عالیه پرداخته و در رشد فرهنگی و اجتماعی و فرهنگی جامعه شریک می باشند .
سرنوشت هر جامعه را افراد آن جامعه رقم می زنند، افراد جامعه با درایت و ایمان و اعتماد و باور خود را کنار دولت جا داده و برای رفاه خود از هیچ اقدام صحیحی در یغ نمی کنند . شاید زباله ها را در ساعت معین بیرون از منزل بردن برای عده ای خنده آور باشد ، اما به نظر من اولین گام برای مطالبه گری و داشتن جامعه ای سالم دقت کردن و اهمیت دادن به وقت است . گذاشتن زباله ها در سرساعت مشخص ؛ مبارزه کردن به حشرات و حیوانات ولگرد می باشد ، کمک به کارگران شهرداری و داشتن محیطی سالم و استنشاق هوای پاک .
در نتیجه جامعه پیشرفته نیاز به همفکری و همیاری تمام افراد جامعه را می طلبد .در جوامع پیشرفته بجای ولگردی در وب سایتها و بدست آوردن رزومه و فعالیت دیگران و شمردن اشتباهات دیگران در صدد آموزش در سایه آرامش می باشند ؛جوامع پیشرفته کتابها را با دست لمس کرده و با کتاب دوست صمیمی هستند آنها از کتابخوانی علم و دانش را می طلبند . در حالی که در جوامعی که مردم به جای کتابخوانی ؛ کتاب را ابزار رسیدن به اهداف خود و کسب پست و مقام می دادنند مردم آن جامعه مطالبه گری را به بی حرمتی می کشند ، ولگرد در سایتها برای رشد و تکنولوژی جای خود را به عکس ها و مطالب نا بجا داده است . جوامعی که کتاب را در مسابقات و همایش ها در حد سوال بدانند به تقلب روی آورده و این تقلب از خانواده کوچک به جامعه کشیده می شود.برای کسب درآمد بیشتر فیلمهای توهم زا و جنگ افراز تولید می شود ؛ کودکان بادیدن فیلم ها ، در بازار بدنبال اسلحه گرم و سرد می باشند ، آنها از بزرگترها می آموزند که حرف خود را با دادو فریاد بیان نمایند و برای محافظت از خود اسلحه حمل نمایند . کودکان با کتاب دوست نیستند چون انها دیده اند که تایمی برای کتابخوانی وجود ندارد .کودکان آموخته اند کتاب ابزاری برای رسیدن به امیال است در نتیجه تایم امتحان را تایم تقلب یا رونویسی از روی کتاب می دانند.
انسانها در هر موقعیت و جایگاهی باشند از پوست و گوشت و استخوان تشکیل شده اند؛ مغز آنها نیاز به امواج وانعکاس مثبت دارد ؛ انسانها برای رسیدن به امیال انسانیت نیازمند آرامش و صلح وصفا هستند . انسانها باید بیان خود را با کلام حق طلبانه ابراز ننمایند چون حق از آن همه افراد است .باید یاد گرفت اول حق دیگران را با احترام ادا نمود تا با احترام حق خود را طلب بنماید.