یاد حسین

و باز تاریخ ورق خورد
و عالمی در عزا غوطه خورد 

امروز ه مردم مدرنیته ،دنیای پیشین را دنیای جهالت و نادانی میخوانند .دم از جهل مردمی می زنند که با نداشتن امکانات ،امکانات بوجود آوردند .
روزهای جهل و نادانی روزهایی بودند که امروز سرتیتر سخنان ما گشته است.
شاید یاد آوری خاطره های مختارها و عمارها و اباذر ها یا حق خواهی مسلم ها مارا هنوز درگیر خاطره سازی کوروش ها و مغلطه خوانی کمان آرش و گرز رستم و نوشته‌های گاندی و نیچه وووو
ما آموخته ایم ،یا واضع تر بگویم قبول کرده ایم که حروف الفبا را مسدود و مستور نماییم و برگهای تاریخ را با کلیک به گردش در بیاوریم .
بعد از قرنها گذشت از فاجعه کربلا فقط سیاه پوشی و نوحه سرایی ،یا کسب در آمد،اندوخته ایم، مکانی برای تردد بیافرینیم و عوارض های از عزا داری ...
کمی تامل نکردیم که عزا داری را با عزاداری اجین کنیم .حسرت خوردیم که فارابی و حافظ را بنام فلان کشور زدن یا ائمه بزرگوار در کشور ما نیستند .
اما نیاموختیم که مرامشان و رسم رشادتشان را چگونه سرلوحه زندگیمان نماییم .
امروز ما چه هستیم ،چکار خواهیم کرد برای نسلهای بعد از ما ،نوحه سرایی و عزاداری سالار شهیدان را چگونه به نسلهای بعدی آموزش می دهیم .
حروف الفبا زنده هستند ،با ما در گذر زمان در حال کنکاش هستند ،حروف الفبا را در مرداب غفلت به تعفن دعوت ننماییم .بلکه با نگارش زیبا بنگاریم که امروز ما چه چیزی از رشادتها و غیرت ها و گذشت ها و صبوری ها آموخته ایم .
بنگاریم که عزای حسین ،عزای مردانگی و جسارت و صداقت است .خود بنگاریم ،برگرفته ها را کنار بگذاریم و بنگاریم امروز ما مردمان مدرنیته در دنیای دهکده جهانی اینترنت چگونه میخواهیم از جان گذشت گی گذشته گان دنیایی دور از حماقت و جهل و نادانی و وجدان و انسانیت بسازیم .
برخیزیم از خواب جهالت افکار تاریخ گذری و بنگاریم چگونه راه حسین (ع )را ادامه خواهیم  داد.
یادمان باشد حسین (ع )درلباس مشکی و پرچم عزا و نوحه و شله زرد ختم نخواهد شد .یاد حسین(ع ) یاد مردانگی است. 
سالروز ایام عزاداری مرد ،رشادت ،راستی و صداقت و انسان یاور انسانیت برتمام انسانهای کره خاکی تسلیت باد.