شاعر زیبا کلام

 شاعر زیبا کلام

 

کاش امشب غزلی بر شعر حافظ بشوم                                   بلبل خوان غزل خوان سعدی بشوم

کاش می شد یک تفحص برگلستان                                       پروانه وار مست شعر خیام بشوم

کاش می شد دست بر گیسوی پروین                                    شعرهای فروغ را از بربشوم

کاش می شد مکتب حافظ به پا                                          در کنج خلوت ،هم بیت  فردوسی بشوم

کاسه ای در دست همچون  مجنون                                      گدای حروف الفبای جامی بشوم

میشدم سرکش در کوه پی فرهاد                                          شیرین وار سوار اسب تازی بشوم

مولوی نی می نواخت گله ز جدایی  ها                                  دمی در باغ همنشین ملک الشعرا بشوم

کاش دوباره شاعری ،شعری نومی داشت                                 یک دمی هم  بیت و قافیه اشعار بشوم

گر حافظ می خواند شعرهای این زمانه                                     خموش الغیب بهرشعرحافظ بشوم

شعرها بی بند و توصیف شاعری                                            من هم شاعری خاموش الذهن بشوم

کاش عاشقی در شعر جان می گرفت                                        یک دمی شاعر شیرین سخن بشوم

عاشقی حرمت دارد در کلام عشق                                            یکی شدن در شعر،منم  نوپا بشوم

فردوسی سنه ها  رنج بهر زبان فارسی                                         من دانش آموخته کلاس شاهنامه بشوم

کاش می شد دوباره استاد در کلاس حاضر                                     شاگرد ی با لکنت زبان شاعری بشوم

 پروین بهر احیا حق مظلوم دم می زد                                         کاش جرات نوشتن شعر با غم بشوم

فروغ هیات می گفت زنا ملایمتی ها                                           شعری از بند وجود زنان ناکام بشوم

جامی در پی اشعار خود جامی ننوشید                                         کاش پیاله صداقت جامی بشوم

حافظ از بهر قرآن شعر سرود با لسان                                        کاش زبان شاعران بی زبان بشوم

 سعدی مرد نکونام می سرودش هر زمان                                   کاش خادم مرد نکونام عالم بشوم

خادمی عشق می خواهد و عاشقی                                       اکرمی عاشقی جرم می شود بهر دل بی عاشقی 

 

 

 

 

 

 

 

 

چرا مردم نگران هستند؟

شروع می کنم مطالبم را بنام خداوندی که با دانایی و قدرت همه دنیا را برای آسایش و راحتی انسانها آفریدو ،وای بر مردمی که  با نادانی و غرور دنیا را رو به نابودی سوق می دهند.

غرور و خواستن و ترقی و پیشرفت یک غریزه ذاتی است که در وجود تمام موجودات نهفته است ، جانوران غروری کاذب دارند جرا که آنها نمی توانند غرور و خواسته خود را مهار کنند جانوران هوشیار هستند اما هوشمند نیستند، آنها هر عملی را با عکس العمل انجام می دهند اما هوشمند نسیتند آنها نمیتوانند برای دفاع از خود راه چاره تضمینی انتخاب نمایند یا ایدههای رهایی را برنامه ریزی کنند .

لیک خداوند انسان را اشرف مخلوقات نامید او را هوشمند آفرید انسان دارای اراده و ذات الهی می باشد ؛ انسان تنها موجود خاکی می باشد که ایده های او فرا ملی است ؛ انسان قادر و توانا است چون روح خداوند در ذات انسان آفریده دمیده شده است ، اما خداوند این انسان را مانند جانوران آزاد آفریده است و او را در انتخاب یاری نموده اما انسان بعد از رسیدن به قدرت و توانایی کاذب همه چیز را فراموش کرده ، مهر و محبت را بدست فراموشی سپرده و برای رسیدن به آرمانهای خود خوی حیوانی بدست آورده است ، در حالی که در تمام دنیا از حقوق بشر دم می زنند همه حامیان حقوق کودکان و زنان هستند اما با نادانی تمام دست به جنگ و خونریزی زده و اولین کسانی که مورد بی مهر و شقاوت قرار می گیرند کودکان و مادران بی پناه هستند ، انسانها برای رسیدن به قدرت و بدست آوردن امیال پایان نا پذیر خود از هیچ اقدامی فروکش نمی کنند آنها خود قانون نسب می کنند اما در پایان مواد قانونی برای فرار از همین قانون چندین بند و تبصره وضع می نمایند . آنها به کلاسهای آکادمیک شرکت می کنند و بعنوان مدرس شروع به تدریس می نمایند و ایدهها و راه کارههای موفقیت آمیز را ارائه می دهند ، اما زمانی که ایده ها و راهکارههای آنها توسط دانش آموخته ها مورد بحث و بررسی قرار می گیرد آنها بررسی کننده گان را خفه می کنند .

جانوران برای سیر نمودن شکم خود و اطرافیانشان یکبار به شکار می روند و تا زمانی که آن شکار تمام نشود به هیچ شکاری نگاه نمی کنند جانوران یک لانه دارند ، در حالی که اهلی نیستند و خلق و خوی درندگی دارند ، اما در زمان سیری شکم کنار هم آرامیده و هرکس به نوازش خود یا کودکانشان مشغول هستند.

در حالی که انسانها جنگل و حیات وحش جانوران وحشی را ویران کرده و برای خود و چندین نسل آینده خانه و ماوا و آرامش می سازنند ، در زمانی که سیر ؛سیر هستند در فکر دریدن همنوع دیگر هستند ، انسانها سازمانی به نام سازمان ملل و حمایت از قانون دارند ، سازمان حمایت از کودکان ، سالمندان ، زنان ، نیازمندان ، در حالی که دراین سازمان حمایتی قوانین علیه تمام آزادی ها نسب می شود ، چرا که رییس سازمان ملل خود انسانی که اشرف مخلوقات است و برای نشستن بر کرسی قدرت باید مخالفان خود را نابود کند و این نابودی فقط با ریختن خون همنوع میسر می باشد .